Βαθιά Μου Ανάσα! - Συνέχεια...

Καλησπέρα Αλχημιστή, σε ευχαριστώ πολύ για το χρόνο που διέθεσες και έγραψες όλα αυτά τα όμορφα πράγματα. Συμφωνώ και εγώ σε αυτά που λες αλλά θέλω να κάνω δυο διευκρινίσεις.

1)σε αυτή την μεταφορά για το βουνό, δικό μου λάθος που την έβαλα σε εκείνο το σημείο (έπρεπε να γράψω ξεχωριστά για αυτή), μιλάω και εγώ γενικά και συμφωνώ με τις αρετές που αναφέρεις και εσύ. Απλά, επειδή δεν σας την είχα αναφέρει παλιότερα, έπρεπε έστω και εμβόλιμα και λίγο σύντομα να σας την παρουσιάσω. Δεν αναφερόμουν στις ανθρώπινες σχέσεις αποκλειστικά.

2)Όσον αφορά την αγάπη, επετρεψε να πω ότι δεν έχουν ερωτευτεί όλοι (αν και κάποιοι αυτοί την αίσθηση έχουν) και ούτε έχουν αγαπήσει αληθινά. Άλλο λόγια και άλλο πράξη. Η έλξη που αναφέρεις είναι το παν. Η χημεία, το ταίριασμα. Αλλά η αγάπη από μόνη της, δεν φτάνει, Δεν είναι τελικά αρκετή. Αν και σχετικά μικρός ακόμα, ειλικρινά αυτό είναι από τα λίγα που μπορώ να σε διαβεβαιώσω. Σε ένα ζευγάρι υπάρχουν αντιθέσεις, υπάρχουν προβλήματα και είναι φυσικό. Η προσπάθεια, πνευματική ή μη είναι απαραίτητη. Θέλει υπομονή και θέληση για να γεφυρώσεις τις όποιες αποστάσεις υπάρχουν. Θέλει προσπάθεια για να σπάσεις την ρουτίνα. Να ρίξεις τον εγωισμό σου και να πας κόντρα σε κάποιες ιδέες που είχες σχηματίσει παλιότερα και τις θεωρούσες πέρα για πέρα αληθινές. Ένα από τα παραπάνω ή και όλα μαζί μπορεί να συμβούν σε μια σχέση. Βασικά θα μακρηγορήσω πάλι και δεν θέλω. Βάζω τελεία.

Τέλος, να πω για τους καλλιτέχνες και την τέχνη ότι αποτυπώνουν στο χαρτί, στον πίνακα, στην παρτιτούρα, όχι κάτι το οποίο απλά τους συνέβη αλλά κάτι το οποίο πραγματικά τους άλλαξε τη ζωή. Ήταν κινητήρια δύναμη η αγάπη για αυτούς ή κάποια άλλα συναισθήματα για να γράψουν για αυτά. Και εγώ ανάλογα το πώς βιώνω κάποια πράγματα, τι συναισθήματα έχω γράφω τραγούδια. Δεν μιλάω, βέβαια, για αυτούς που την έχουν «τσίχλα» και την πετάνε όπου δεν τους βγαίνει ο στίχος.

Υ.Γ.1 Σε ευχαριστώ και πάλι για τον χρόνο που διέθεσες,

Υ.Γ.2 Δυστυχώς και εγώ πίστευα ότι όλοι μπορούν να ερωτευθούν και να αγαπήσουν αλλά έπεσα έξω για αυτό και μπήκα στη διαδικασία να γράψω και πόσες παραγράφους πρόσφατα. Δεν μπορούν όλοι, δεν θέλουν όλοι, δεν μπορούν να αφεθούν όλοι. Κάποιοι το έζησαν, κάποιοι καταστράφηκαν, κάποιοι ξέχασαν (αυτό κι αν είναι αστείο!) κάποιοι Δεν Ξέρουν (Κι όμως δεν ξέρουν!). Δυστυχώς. Είναι οι συναισθηματικά ανάπηροι Αλχημιστή και σύντομα θα γράψω 5-6 πράγματα ακόμα συμπλήρωμα σε αυτά που αναφέρω παραπάνω. Η Αθηνά αυτό εννοούσε (με τα δεκανίκια) και πράγματι είναι περίπλοκη κατάσταση.

Υ.Γ.3 Επειδή όλα αυτά που λέμε έχουν κάποια έκταση, ετοίμασα μια καινούρια ανάρτηση. Σας Αφιερώνω και ένα κομμάτι από το O.s.t. της τριλογίας The Lord Of The Rings - The Return Of The King, ερμηνεύει η Annie Lennox. Cu soon!

----------------------------------------------------------------------------------------------

Ο Αλχημιστης είπε...

Χαιρετω φιλε Μεντορα. Οπως ελεγα και τις προαλλες με εναν φιλο οι αγαπη ειναι υπερεκτιμημενη. Απο την στιγμη που αρχιζεις να καταλαβαινεις τον εαυτο σου μεχρι το τελος της ζωης ακους συνεχεια για την σημασια της αγαπης, οτι η αγαπη ειναι το παν, ειναι η ευτυχια, αυτο που θελουμε ολοι να βρουμε, αυτο που δινει νοημα στην ζωη και στο ατομο...Οτι ειναι κατι που πραγματικα που αξιζει να το αποκτησεις και αν δεν το εχεις πρεπει να νιωθεις μιζερος....Βιβλια για την αγαπη, πινακες για την αγαπη, ολη η τεχνη στην υπηρεσια της αγαπης...Ολοι για αυτην μιλανε....Αλλα αυτο που λιγοι εχουν την στοιχειωδη εντιμοτητα για να παραδεχτουν ειναι οτι τελικα στην ζωη τους η αγαπη ειναι το μονο πραγμα για το οποιο θα παλεψουν οσο ζουν. Δεν ειναι οτι εχουν κατι ξεχωριστο...Ολοι μπορουμε να νιωσουμε ερωτα και την αγαπη....Ειναι κατι που ολοι το βιωνουμε. Και για αυτο ολοι ξερουν και μιλανε για αυτην. Δεν ειναι κατι που πρεπει να κοπιασεις πνευματικα για να το κατακτησεις. Δεν ειναι κατι που φτανεις εκει μεσα απο πνευματικο κοπο και πονο. Ειναι κατι που γινεται αυτοματα. Η ελξη ειναι κατι το ακουσιο και η αγαπη που ερχεται σαν επιστεγασμα πολλων χρονων με εναν ανθρωπο.
Ολοι μιλανε για την αγαπη αλλα κανεις δεν ξερει τι ειναι. Απλα το νιωθεις. Δεν θελει προσπαθεια απο μερος σου. Αντιθετα υπαρχουν ανθρωπινες επιδιωξεις κι αρετες που θελουν πολυ κοπο για να τις κατακτησεις.Και συνηθως ειναι μοναχικες. Δεν αφορουν κανεναν αλλον εκτος απο τον εαυτο σου. Ειναι η δημιουργια, η φιλοσοφικη σκεψη, η βελτιωση του πνευματικου σου κοσμου, η κατακτηση της γνωσης, η χαρα της ανακαλυψης, ο θαυμασμος του ομορφου και ενα σωρο αλλα πραγματα που δινουν νοημα στην ζωη ενος ανθρωπου. Και εχουν το ιδιαιτερο και πολυ σημαντικο για εμενα χαρακτηριστικο οτι ειναι μοναχικες επιδιωξεις. Εισαι εσυ και ο εαυτος σου. Εσυ και τα ορια σου. Δοκιμαζεις τα ορια σου, δαμαζεις τον εαυτο σου, ανεβαινεις βουνα οπως λες και εσυ στο κειμενο σου. Ανεβαινεις μοναχικα την ανηφορα και νιωθεις το κρυο αερακι του βουνου να σε δροσιζει. Δεν ειναι κανεις αλλος μαζι σου....Δεν θελεις κανεναν αλλον μαζι σου. Ξερεις την μοναχικοτητα της επιδιωξης και την σημασια που εχεις για εσενα...Και συνεχιζεις...να βρει την ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ σου ευτυχια...

26 Σεπτέμβριος 2009 3:02 πμ