Μεταξύ Φθοράς και Αφθαρσίας

Απόψε ρεμβάζω και αφήνομαι σε παιχνίδια του μυαλού και διάσπαρτες εικόνες…

Κι ενώ προσπαθώ να βρω την άκρη σε οτιδήποτε με καθιστά ευάλωτο, ξαφνικά ο τοίχος αλλάζει χρώμα και σκοτεινιάζει. Μικρά έντομα περπατάνε πάνω στον άγριο τοίχο πλέον… Τα φιλιά πεταμένα σε μιαν άκρη κρυστάλλωσαν… Οι ρίζες των δέντρων βγαίνουν από το χώμα, ξεριζώνονται και σέρνονται σιγά-σιγά παίρνοντας τον δρόμο της απώλειας. Κι εσύ ωραία κοιμωμένη τι περιμένεις? Τον πρίγκιπα να’ ρθει? Δόλια …. θα κοιμάσαι για καιρό ακόμα! Ο πρίγκιπας πέτρωσε από τις κακές μάγισσες του βουνού της καταραμένης αγάπης…

Μου έπεσε παραπάνω διαλυτικό στις μπογιές μου και τα αστέρια δεν στέκονται σωστά. Τρεμοπαίζουν, στάζοντας αστερόσκονη…. Δεν ξέρω αν μου έπεσε μπόλικο διαλυτικό ή κλαίνε από μόνα τους. Ίσως που είναι μόνα, κάτι η παγωνιά του ουρανού, στεναχωριούνται κι αυτά… Οι νάνοι ξεκινούν το ταξίδι τους με τα λευκά τους αερόστατα. Οι μικροί μονόκεροι φτιάχνουν τα κουκούλια τους με τα μαγικά και ελικοειδή τους κέρατα. Τα πουλιά της αθανασίας πετάνε μακριά… Μεγάλα ασημένια, κόκκινα και χρυσά πουλιά με μεταλλικά ράμφη και δακρυσμένα μάτια αλλάζουν πλανήτη, αλλάζουν τροχιά. Αφήνουν το στέμμα τους και πορεύονται σε νέες πατρίδες πιο ελπιδοφόρες.

Μανιτάρια! Πολλά ασημένια και φωτεινά μανιτάρια αναδύονται από τα έγκατα της γης. Φως αναβλύζει από τους κορμούς τους. Μικρά πολύχρωμα μάλλινα πλάσματα ξεπετάγονται από τα καπέλα των μανιταριών και διαβρώνουν το τοπίο. Όλοι ξέρουν ότι ο ήλιος δεν θα ανατείλει ξανά. Όχι σε αυτόν τον πλανήτη. Για να βρουν νέο κόσμο πρέπει να θυσιάσουν τον παλιό. Ακρίδες, πολλές ακρίδες, μεγάλες και αιμοβόρες κατασπαράζουν τα λιγοστά φυτά και δέντρα που έχουν απομείνει….

Οι αθάνατοι πλανήτες εισχωρούν σιγά σιγά μέσα στη θάλασσα φτάνοντας στον πυρήνα του πλανήτη… Δεν είναι αρκετοί για να τον κομματιάσουν. Καταφθάνουν και άλλοι από τον ουρανό. Πέφτουν πάνω στα βουνά και τα λιώνουν…. Λάμψεις, λάβα, και πολύς καπνός σκεπάζουν τα πάντα στο πέρασμα τους…

Πολύ λυπάμαι για τον πλανήτη μου που χάθηκε, αλήθεια… Αλλά ήταν απαραίτητο για να ξαναδώ την ανατολή μου…

Υ.Γ.1 Ξέρω πως δεν σας έχω πει τα νέα των δυο τελευταίων μηνών και κάποια στιγμή πρέπει να τα αναφέρω. Όχι για τα γεγονότα αυτά καθεαυτά αλλά για τα συναισθήματα που αυτά κρύβουν. Stay Tuned!

Υ.Γ.2 Πόσο μάταια προσπαθώ να κλείσω κύκλο τους τελευταίους 7 μήνες... Όλα είναι τόσο μα τόσο ρευστά, τόσο σε επαγγελματικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο. Μέχρι τέλος αυτού του μήνα ελπίζω πως θα κλείσει. Θα τον κλείσω εδώ ενώπιον σας. Promise…

Υ.Γ.3 Πόσο χάρηκα που γνώρισα μερικούς bloggers από κοντά. Είναι και αυτό μέσα στα νέα μου αλλά δεν μπορώ να μην το αναφέρω μιας και βρήκα την ευκαιρία! Χαιρετώ Σας! :-)

Υ.Γ.4 Αφιερωμένο το κομμάτι “Point De Suture” της Mylene Farmer από το ομώνυμο άλμπουμ και από την περιοδεία που έκανε το 2009. Απολαύστε το!

Υ.Γ.5 Μην ξεχνάτε να στέλνετε τα μικρά καθημερινά σας προβλήματα στο mentoras2009@yahoo.gr επώνυμα ή ανώνυμα, ή και ως σχόλιο στο παρόν κείμενο. Μοιραστείτε τις ανησυχίες σας και τους προβληματισμούς σας με μένα και τους υπόλοιπους αναγνώστες. Έως την επόμενη φορά που θα τα πούμε να περνάτε και να είστε όλοι καλά…