Σας καλωσορίζω, λοιπόν, όλους στο παρόν ιστολόγιο. Η αλήθεια είναι ότι μου φαίνεται περίεργο το πώς σχετικά εύκολα δημιούργησα το παρόν blog. (Όχι ότι δεν γνωρίζω πολλά από υπολογιστές τουναντίον) Απλώς φαντάζει πολύ ωραίο & περίεργο να έχεις έναν δικό σου χώρο, μια δική σου «ιστοσελίδα» που να μπορείς να ξεδιπλώσεις τις σκέψεις σου, να εκφράζεσαι & πάνω στις δικές σου δράσεις να προσθέτουν και άλλοι άνθρωποι δικές τους δράσεις & αντιδράσεις – δικά τους βιώματα, ιστορίες απλά καθημερινά πράγματα που ξέχωρα δείχνουν ασήμαντα αλλά αν τα ενώσεις φτιάχνουν μικρά έργα τέχνης.
Αυτές, λοιπόν, τις μέρες περιμένω δικές σας σκέψεις, δικούς σας προβληματισμούς σε μικρά καθημερινά προβλήματα & τους τρόπους με τους οποίους περιμένετε να λυθούν. Να θυμάστε ότι ποτέ σχεδόν δεν λύνονται προβλήματα έστω & τα πιο μικρά αν δεν δράσουμε & δεν αναλάβουμε την οποιαδήποτε ευθύνη έχουμε σε οποιαδήποτε περίπτωση. Μπορείτε να στέλνετε τις σκέψεις σας & τους προβληματισμούς σας στο e-mail: mentoras2009@yahoo.gr ή ως Comment κάτω από το παρόν μήνυμα. Να είστε σίγουροι ότι πολύ σύντομα θα λάβετε απάντηση.
Ελπίζω ότι σύντομα θα γίνουμε μια μεγάλη διαδικτυακή παρέα…..
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Καλησπέρα Μέντορα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατ'αρχάς θα ήθελα να σε καλωσορίσω καθώς βλέπω ότι ήρθες πρόσφατα στην παρέα μας. Ελπίζω να σου αρέσει και όντως σύντομα να γίνουμε μια μεγάλη διαδικτυακή παρέα.
Θα ήθελα να παραθέσω εδώ το δικό μου πρόβλημα στον τομέα των προσωπικών μου σχέσεων. Είμαι 24 χρονών και έχω σχέση με ένα παιδί 25 εδώ και 2,5 χρόνια. Να σου πω την αλήθεια η σχέση ξεκίνησε ως πολύ μεγάλος έρωτας, αλλά από μεριά μου μόνο.. Ήμουν πολύ ερωτευμένη μαζί του, αλλά μέσα σε 6 μήνες αποφάσισα να χωρίσω, όχι με μεγάλη ευκολία φυσικά, γιατί δε μου έδινε αυτά που ήθελα να μου δώσει. Από τότε λοιπόν άλλαξε τελείως και εμφάνισε ένα πρόσωπο απ'αυτά που σε καθηλώνουν και σε κρατάνε σε μία σχέση.. Η αλήθεια είναι ότι στην αρχή ήμουν πολύ επιφυλακτική αλλά τελικά αποδείχτηκε ότι όντως ήθελε να προσπαθήσει. Τελικά λοιπόν μετά από 2,5 χρόνια είμαστε ακόμα μαζί.
Τώρα όμως εκείνος περνάει μία πολύ έντονη κατάσταση, πιεστική, παρ'όλα αυτά με πολύ ελεύθερο χρόνο.
Είναι ναύτης στο στρατό και όπως καταλαβαίνεις ούτε μακριά είμαστε ούτε πολύ χρόνο κάνουμε να βρεθούμε. Εγώ όμως καθημερινά έχω πολλές ασχολίες και ο ελεύθερος μου χρόνος είναι πολύ περιορισμένος. Ο φίλος μου λοιπόν, σχεδόν απαιτεί να τον περνάω ολόκληρο μαζί του, παρ'όλο που έχω και πολλές παρέες παράλληλα. Δηλώνει απίστευτα ερωτευμένος μαζί μου, πράγμα που με χαροποιεί ιδιαίτερα αλλά όχι σε τέτοιο πιεστικό βαθμό... Έχω προσπαθήσει να του εξηγήσω ότι με ενοχλεί αυτό που κάνει αλλά δε θέλει να το συζητήσει ιδιαίτερα..
Θα ήθελα να μου πεις λοιπόν τη γνώμη σου για τον τρόπο αντιμετώπισης του μικρού μου κατα τ'άλλα προβλήματος- που παρ'όλα αυτά μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη σχέση μου!
ζη αλήθεια πάντως είναι ότ περνάμε πολύ καλά μαζί, απλά τον τελευταίο καιρό αυτή του η πίεση με κάνει να έχω τάσεις φυγής...
Σ'ευχαριστώ πολύ και μόνο που το άκουσες, και συγγνώμη για την ανωνυμία...
Καλή αρχή, λοιπόν!
ΑπάντησηΔιαγραφήkali arhi geitona!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή