Μάχη Πληθυντικού Αριθμού σε Χρόνο Επιθετικό

Και ήσουν εσύ στην απέναντι όχθη και λαχταρούσες το πέλαγο,
Και ήμουν και εγώ στη θάλασσα και λαχταρούσα τη ξηρά σου,
Και ήταν τα κύματα πελώρια και μέσα σου ξεσπούσαν,
Σαν τη μοναξιά που τρώει τα ερημικά βράχια,
Και είχα ένα κόμπο στο λαιμό και τη θέληση να κινηθώ,
Μα είχα κολλήσει απόλυτα στο έδαφος σαν το σταλακτίτη,

Τόσο απόλυτα δεμένος με την εικόνα σου,
Τόσο απόλυτα δεμένος με το εγώ σου,
Τόσο αβάσταχτα υπόλογος στις πράξεις σου,
Τόσο αβάσταχτα υπόλογος στη φυγή σου,

Και σε χτυπούσα αλύπητα για να σε σώσω,
Και με χτυπούσες αλύπητα για να με πληγώσεις,
Με κάρφωσες και κύλησε αφρισμένη θάλασσα,
Σε κάρφωσα και έρεε ολάνθιστη στεριά,

Φωτιά τυλίχτηκαν τα σώματα,
Αστέρια γέμισε η βραδιά,
Ουρανό απέκτησαν τα βλέμματα,
Και γίναμε πελώριο νησί…

Υ.Γ. (Για Φανατικούς Αναγνώστες)

Ένοιωσα ως το κόκαλο τη στεριά σου,
Κρίμα που δεν κατάλαβες ποτέ πως το πέλαγο το κράτησες στα χέρια σου…

Υ.Γ.1 Αυτό το μήνα, όπως και τον επόμενο τα πράγματα θα είναι άκρως ρευστά και μεταβατικά στη ζωή μου. Για αυτό το λόγο σκέφτηκα να μην γράψω για σκέψεις και συμπεράσματα. Το μόνο καλό είναι ότι όλα παίρνουν το δρόμο τους καλώς ή κακώς και οριστικά. Άρα ανεξαρτήτως αποτελέσματος ο κύκλος κλείνει οριστικά και αμετάκλητα και το έχω τόσο πολύ ανάγκη αυτό αλλά θα τα πούμε εν καιρώ αυτά :-)

Υ.Γ.2 Αφιερωμένο το ακόλουθο κομμάτι σε μένα και σε όσους αρέσει. Νατάσα Μποφίλιου – Τα Κομμένα Φτερά από το album «Εκατό Μικρές Ανάσες»

Υ.Γ.3 Για αιτήσεις φιλίας (και μόνον φιλίας) στο Facebook - Mentoras Spiridon. Μην ξεχνάτε να στέλνετε τα μικρά καθημερινά σας προβλήματα στο mentoras2009@yahoo.gr επώνυμα ή ανώνυμα, ή και ως σχόλιο στο παρόν κείμενο. Μοιραστείτε τις ανησυχίες σας και τους προβληματισμούς σας με μένα και τους υπόλοιπους αναγνώστες. Έως την επόμενη φορά που θα τα πούμε να περνάτε και να είστε όλοι καλά!